Yaklaşık iki hafta süren ev yaşantım sona erdi. İki haftadır insanlıktan, dış hayattan, yeşil ve tonlarından öylesine uzaktım ki bu kısacık ev döneminden dışarı adım atarken durumun nasıl olduğunu bile unutmuşum. Cüzdanı aldım mı? Ne giysem? Nereye gitsek? Yanıma ne kadar alsam? Ay hava sıcak çıkmasam mı?
Artık öylesine bir boyuta gelmişim ki mağazaların yeni sezonlarına bakarken bunaldığımı fark ettim. Oysa alışveriş merkezindeki çamaşır suları, kurulama bezleri, kabartma tozu, pasta süsleri daha çok mutlu etti. Acilen içimdeki gün yüzüne çıkmış ev kızından kurtulmam gerek. Zaten bir işe yaramıyor, kimse bana hazır çorba yaparken 'suyu önceden kaynatma yoksa çorba değil çorba topu olur' demedi.
İki hafta boyunca boş durmadım tabii, elmacık kemiklerimi besledim. Topitop gibi oldular.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder