22 Ekim 2010 Cuma

Farkındalık.

Düşümdüm de, bir kelebek olsaydım yaşadığım o günün son olduğunu bilsem bile, yinede bir çiçeğin üzerinde pinekliyor olurdum. Bence üşengeçlikten uçamayan bir kelebeğin reenkarnesiyim. Ihm.

(14.kırksekiz)

3 yorum:

  1. çiçeğin üzerinde pineklemekte güzel bir son. :)

    ama bak yazıyorsun işte.
    o kadar da üşengeç diilsin akıllım. :)

    olur bazen, insan bişey istemez ama sonuçta bir kelebeksin. bir gün gelir uçarsın. uçmaya değer bulduğun bişiler olunca :)

    şöyle düşün. kelebeğin reankarnesi sen, sonra da bir gün bakmışsın, bir arı olarak reankarne olmuşsun. ama bu hayatta. sen bir arı olmuşsun.

    bazen kelebek bazen arı. geçer işte böyle günler bazen yatarak, bazen hiç durmaksızın uçarak.

    YanıtlaSil
  2. son gününü illa farklı, marjinal bir biçimde bitirmek zorunda değilsin ki.

    Bence bu, inanç sahibi insanların gitmeden önce Tanrıyı kandırmaya çalışmaları gibi birşey.

    Zaten ne mal olduğun belli, son gün farklı birşey yapsan ne olacak.

    The Simpsons'ta bomba düşüyor,

    Pub'dakiler yandaki kiliseye , kilisedekiler pub'a koşuyorlar .d.d

    hayat böyle birşey kuzum.
    Pineklemek de iyidir DBE'ın dediği gibi :)

    YanıtlaSil
  3. *deepblueeagle, ıhm, bir papatya fena olmazdı.

    Ahah, evet çok yerinde bir tespit oldu. Bu yorumu okumadan önce içinde bulunduğum paradoksu farketmemiştim bile. Yazıyorum ve hala üşengeçlikten dem vuruyorum, garipti. (:

    Bazen arı, bazen kelebek. Umarım uçmaya değer birşeyler vardır bu dünyada. (:

    Hazel, Haklısın aslında. Tam olarak yaptığımda bu, doğal bir biçimde Tanrı'yı kandırmadan son bulmak. Ve uykuda ilen yok olacağıma o kadar eminim ki. :P Pineklemek iyidir gerçektende. (:

    YanıtlaSil