Sen başkasının hayatından uzaklaşırken, başkaları senin hayatından uzaklaşıyor. Kendi hayatımız dışında, çoğu kişinin hayatında yer alıyoruz.
Sonra düzen sağlayamadığımız için alt üst oluyoruz, bu ‘başka hayatlarda’ olma zinciri hiç bozulmuyor, küfrediyoruz. Sonra bir bakmışsın boyut değiştirip yine başka hayata geçmişsiz. ’ Ne saçma şey ya bu?’ demeden devam ediyoruz. Üstelik sana en yakın olan kişinin giderek senden uzaklaştığını fark edemiyorsun. Fark ettiğinde ise, zincir bozuluyor. İnsan ilişkileri arası bir tutarsızlık oluyor derken, insanlar geliyor ve onları en önemli koltuklara yerleştiriyorsun, sonra çıkıp gidiyorlar. Sonra sen hiçbir şey olmamış gibi, yeni gelenlere aynı yeri gösteriyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder